meis adası

meis, nam-ı diğer kastellorizo, türkiye sınırına en yakın küçücük bir yunan adası. o kadar ki kışın 400'lerde olan nüfusu yazın ziyaretçi turist sayısıyla birlikte 1000'lere çıkıyormuş. antalya'nın en şirin tatil ilçelerinden birisi olan kaş'tan geçiliyor bu minik adaya.. zaten öyle büyük olmadığı için düzenlenmiş özel bir tur yok. (en azından 2011'de ben gittiğimde yoktu) tekneler sabah sizi adaya götürüyor ve aynı gün akşam da geri dönüş oluyor.
********************************************************************
meis, or with its other name kastellorizo is the tiniest and nearest greek island to the border of turkey. insomuch that, the population that is about 400's in winter increases up to 1000's in summer. the access to the island is through the cuttiest resort town of antalya.. besides, there is not any tour, trip or something cause the island is not big enough. (at least there wasn't any in 2011) it is a one day trip that you can go and return in the same day.

tekne adaya yaklaşırken..

benim meis'e gidişim ise, tamamen plansızdı aynı öncesinde ani bir planla kaş'a gitmem gibi! ama belki meis'e de geçerim diyerek son anda atmıştım pasaportumu çantama.. arkadaşlarla grupça tatil yapıyorken bi' gün dedim "ben bugün meis'e gideceğim!" ve kulağımda ipod, elimde fotoğraf makinem tek başıma bindim tekneye ve geçtim adaya! normalde schengen vizesi istiyorlar ancak babam sağolsun yeşil pasaport ile geçiverdim adaya plansız programsız:)
*******************************************************************
mine was a total unexpected and unplanned trip to meis like my sudden kaş holiday! however, i though i might have a chance to go to meis so, i took my passport with me at the last minute.. and during on our holiday with a group of my friends i said "i'm going to meis today!" and my ipod is on my ear and my camera is in my hand i boarded the boat and passed to the other side of the sea! normally it is required schengen visa for visiting but i easily passed with my special passport without any visa:) special thanks to my dad!

adadan görünümler, sağ altta niko'nun kitabı:)

                                     
biraz da adadan bahsedeyim; inanılmaz sakin denizin bu yakası, ada küçücük ve çok bakir.. yürüyerek ve tek başınıza gayet rahatça geziyor ve keşfediyorsunuz adayı, sakin sakin.. her ne kadar 20 dakikalık kısa bir deniz yolculuğu sonrasında ulaşılsa da nihayetinde ülke değiştiriyorsunuz dil de değişiyor doğal olarak! ama yine de garip geliyor bir anda ingilizce konuşmaya başlamak:) ada türkiye sınırına çok yakın olduğu için, ada halkı yiyecek/içecek başta olmak üzere hemen hemen tüm ihtiyaçlarını kaş'tan sağlıyorlar. hal böyle olunca da sık sık denizin öte yakasına geçiyorlar ve bu sebeple de ada sakinlerinin bir çoğu çat pat türkçe konuşabiliyor:)
******************************************************************
and now, little more about the island; it is pretty silent this side of the sea, the island is tiny and very untouched.. it is easy to walk through and explore the island on foot.. although it takes just 20 minutes boat trip to get the island, you reach to an another the country after all  and naturally the language changes too! but, it is really weird to start speaking in english after this short trip:) however, residents provide almost their all needs from kaş and especially their viands. under these cicumstances, they often travel to the other side of the sea, so most of them could speak a little turkish:)

ada evlerinden seçmeler..

                       

adaya iner inmez karşınıza seramikten mini heykelcikler ve süslemeler karşılıyor, mavi&beyaz&kırmızı tonlarında.. bir bakkaldan su almaya giriyorum ve orada "niko amca" ile tanışıyorum! tek başına gezmenin keyifli yanı işte hemen birlikte bir cafe'ye oturuyoruz ve başlıyoruz muhabbete! süper sosyal ve inanılmaz sıcakkanlı, çok yardımcı oluyor bana, gurur duyarak ve bir turist  rehberi edasında anlatıyor adanın geçmişini, gezilecek yerlerini:) kendinden de bahsediyor uzun uzun, adaya adım atar atmaz gördüğümüz seramikleri aslında kendisi yapıyormuş! oldukça detaylı bir kitap yazmış meis hakkında onu gösteriyor.. onun deyimiyle "greek coffee" benim deyimimle "türk kahvesi" içerken ediyoruz bu keyifli sohbeti:)
********************************************************************
you see little sculptures and decorations made from ceramic with the blue&white&red tones at the moment  stepping on the island.. as soon as i got off the boat i went into a grocery to buy a bottle of water and i met there "uncle niko"! it is the comfortableness of being alone on a trip we sat on a cafe and started to talk! he is super social and warm-blooded, artistic middle-aged man! he was like as a tuorist guide telling me the history of the island and all the places to see:) and he told me about himself too, in fact, the ceramics that i've told above is made by him! he also wrote a very detailed book about his precious island meis.. we made this joyful chatting while having for me "turkish coffee" and for him "greek coffee":)

niko'nun bizi karşılayan eserleri ile "welcome to kastellorizo!"

sonra ben biraz adayı keşfetmek üzere ayrılıyorum yanından.. yürüyorum, tepeye çıkıyorum kale taraflarına. bir kilise varmış ama o gün kapalıydı ziyarete, göremedik içini.. oradan adanın kaş'a bakan taraflarına geçiyorum, manzara ve renkler muhteşem! ve ada çok sessiz/sakin olduğu için daha bir yoğun hissediyorsunuz huzuru...
********************************************************************
later on, i left to explore the island by my self.. walked uptill the hill. i was told there is a church to see but that day it was unable to visit, haven't seen it.. moving on to the other side of the island, the view and the colours and amazing! you feel the intense peace due to its calmness and quietness...

adanın arka tarafının tepeden görünümü

adanın ön tarafının tepeden görünümü

bir de cami var adada osmanlı zamanlarından kalma. cami de mavi&beyaza boyanmış adanın bir parçası haline getirilmiş ve şu anda müze olarak kullanılıyor.. nadir gezilecek yerlerden biri olunca onu da atlamıyorum, geziyorum tabi ki:)
********************************************************************
there is also a mosque from the time of ottomans. now it is a museum with the colour of island white&blue&red.. it is one of the rarest place to see and i of course visit it:)

kiliseler, artık müze olan cami ve kale  

daha sonra kıyıda konumlanmış cafe/restoranların olduğu, tam olarak merkez diyebileceğimiz yere yani başladığım yere geri dönüyorum. orada bir yere oturuyorum alıyorum defterimi&kalemimi başlıyorum yazmaya.. aradım buldum neler yazdığımı! ve işte o gün kalemimden dökülenlerin bir kısmı; "...2 Ağustos 2011, Salı; evler mavi&beyaz, sokaklar/insanlar sakin, huzur, deniz, balıkçı tekneleri, deniz ürünleri, yunanca, niko amca:), hoş bir esinti = akdeniz = huzur!..."
********************************************************************
after, i went back to the point i started, to the center of the island. i sat on a cafe and took my notebook&pen and started to write! i searched and found what i wrote that day, here is some part of it; "...2nd August 2011, Tuesday; houses are blue&white, streets/people are calm, peace, fishing boats, sea foods, greek language, uncle niko:), soft breeze =  mediterranean = peace!..."

ada sokaklarından seçmeler..

bir de adaya yanaşan özel yatlar var; benim gördüklerim genellikle avrupadandı; ingiliz, fransız falan.. başta her gün türkiye'den (kaş) gelen tekneler olmak üzere onlar da büyük bir hareket ve gelir kaynağı ada için..
********************************************************************
there were also yachts that edged to the island from all over the world but mostly european.. they are also a great source of income and movement for the island as well as the boats that come to the island everyday from turkey/kaş...

dönüşte niko amcayla vedalaşıyorum, tabi ki yine davet ediyor kıymetli adasına, ya da belki de kim bilir bir gün yine kaş'ta karşılaşırız diyoruz:)
********************************************************************
on the way back, i said to goodbye to uncle niko. he invites me to his precious island again or who knows we might see each other in kaş some time:)

the mediterranean love! ♥